Prjóna-Heklu líkaði ekki þessi umgangur sem hafði verið á heimilinu síðustu nætur. Hún hefði nú haldið að hjónin hefðu af þessu einhverjar áhyggjur, en þegar þau vöknuðu á morgnana með litlu stúlkunni og sáu ummerkin, urðu þau bara kát!
Að vísu hafði ekkert verið tekið, fyrir utan eina dollu af hrærðu skyri. En þessir stigamenn skildu alltaf eitthvað eftir í skótaui litlu stúlkunar, sem hún geymdi út í glugga. „Sjálfsagt eru þeir hafðir þar til þerris“ hugsaði Prjóna-Hekla með sér.
Hvað þeir skildu eftir þessir pörupiltar var af ýmsum toga. Lítil leikföng, spil og kerti og all oft mandarínur. Þegar mandarínurnar fóru að birtast létti Prjóna-Heklu ögn, því ekki gátu þeir verið svo slæmir, fyrst þeir gáfu stúlkunni mandarínur. „Hún hrynur þó ekki niður úr skyrbjúg á meðan barnið“.
Síðustu nótt gat hún þó ekki lengur á sér setið og hugsaði með sjálfri sér að nú skyldi hún krefjast svara! Hún lá í leyni undir sæng litlu stúlkunar og þegar hann birtist þessi tröllslegi púki þá spratt hún á fætur. Prjóna-Hekla starði á hann drykklanga stund en datt ekkert hnyttið í hug til að segja. Ofurhægt og án þess að hafa af henni augun lagði sveinki í skóinn lítinn böggul; hund vafinn inn í hvíta hyrnu og hvíta, ofursmáa vettlinga. „Hafðu nú þetta gæskan og gleðileg Jólin“ sagði karlinn áður en hann hvarf út í náttmyrkrið.
Prjóna-Hekla varð svo upprifin af hundinum og nýju flíkunum að hún steingleymdi að spurja karlinn hver hann væri eða hvað hann vildi. Nú yrði hún ekki jólakettinum að bráð og reyndi hann að éta hana þrátt fyrir nýju prjónaplöggin, þá hafði hún hundinn til að flæma hann á brott. Því að heimiliskötturinn hafði sýnt það síðustu nætur, að hann var gagnslaus sem varðköttur...
Hekla did not like the unexpected guests that had been sneaking around for the last several nights. She would have thought the parents would be concerned about this home-invasion but when they awoke in the morning with the little girl, they seemed pleased!
On the other hand, nothing had been stolen except some skyr* from the kitchen. But these rascals always left some trinkets in a shoe the little girl had left in the window for some reason. "She probably left it there to dry", Hekla thought to herself.
These hooligans placed all manner of things in the shoe. Small toys, decks of cards and candles and sometimes mandarins. Hekla was a little bit relieved when the mandarins started to appear. They couldn't be all bad, if they gave the little girl mandarins. "At least she won‘t get scurvy, the poor thing".
But last night she could no longer stand by and do nothing. She was going to demand some answers! She hid under the covers next to the little girl and when one of those ghastly looking fellows appeared she sprang up! She stared at him for a long while without knowing what to say. Slowly and without taking his eyes of her the troll placed a small parcel in the shoe; a dog wrapped in a shawl and two small mittens. "There you go my dear and have yourself a merry Christmas" he said before disappearing into the darkness.
Hekla was so pleased with the dog and the new knitted things that she forgot all about her questions. With these new clothes the dreaded Yule Cat would not eat her and if he even tried to snag her, she would have her dog to protect her. After all, the resident house cat had shown himself to be completely useless when it came to defending the home from invaders.
* Skyr is a yogurt-like Icelandic milk product. One of the thirteen Yule Lads has an affinity for skyr and is known to steal it.
What a lovely and well written story, I never get enough of Heklu :-)
ReplyDelete